This is wholesome advice to those of us who wrestle with grandiose notions of self. We get tempted to look for that perfect pitch that we can slam out of the ballpark, and fail to take advantage of the base hits that come our way.[1] Most progress, it turns out, depends on nibbling at things around the edges. Doing something every day.
Let's look at today's scripture:
Luk 9:12 Günbatımına doğru Onikiler gelip O'na, "Halkı salıver de çevredeki köylere ve çiftliklere gidip kendilerine barınak ve yiyecek bulsunlar. Çünkü ıssız bir yerdeyiz" dediler.Let's look at vs. 13:
Luk 9:13 İsa, "Onlara siz yiyecek verin" dedi. "Beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok" dediler. "Yoksa bunca halk için yiyecek almaya biz mi gidelim?"
Luk 9:14 Orada yaklaşık beş bin erkek vardı. İsa öğrencilerine, "Halkı yaklaşık ellişer kişilik kümeler halinde yere oturtun" dedi.
Luk 9:15 Öğrenciler öyle yapıp herkesi yere oturttular.
Luk 9:16 İsa, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra bunları böldü ve halka dağıtmaları için öğrencilerine verdi.
Luk 9:17 Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu toplandı.
- Beş ekmekle -- with the five loaves, (and)
- iki balıktan -- apart from the two fishes
- başka -- other than
- bir şeyimiz -- one thing of ours
- yok -- there is not.
That which looks so little, so futile, can make all the difference in the world when God's favor rests upon it.
Have a great day, friends!
__________
[1] I need to use baseball metaphors every now and then to demonstrate my American heritage -- even though I hate the game, and was usually the last one chosen!
No comments:
Post a Comment