The Lonely Crowd was a landmark sociological book a half-century ago. It spoke of people who go through life with nothing inside, who take their cues from those around them.
This chapter has a number of crowd scenes, and individual encounters. For example, the guy with too much internal population:
Mar 5:7 Yüksek sesle haykırarak, "Ey İsa, yüce Tanrı'nın Oğlu, benden ne istiyorsun? Tanrı hakkı için sana yalvarırım, bana işkence etme!" dedi.Then, there was the one lady in a crowd who had a meaningful encounter with Jesus:
Mar 5:8 Çünkü İsa, "Ey kötü ruh, adamın içinden çık!" demişti.
Mar 5:9 Sonra İsa adama, "Adın ne?" diye sordu. "Adım Tümen. Çünkü sayımız çok" dedi.
Mar 5:27 Kadın, İsa hakkında anlatılanları duymuştu. Bu nedenle, kalabalıkta O'nun arkasından gelip giysisine dokundu.Finally, there was a crowd of mocking mourners around the house of woe:
Mar 5:28 İçinden, "Giysilerine bile dokunsam kurtulurum" diyordu.
Mar 5:29 O anda kanaması kesiliverdi. Kadın, bedeninin derinliğinde acıdan kurtulduğunu hissetti.
Mar 5:30 İsa ise, kendisinden bir gücün akıp gittiğini hemen anladı. Kalabalığın ortasında dönüp, "Giysilerime kim dokundu?" diye sordu.
Mar 5:31 Öğrencileri O'na, "Seni sıkıştıran kalabalığı görüyorsun! Nasıl oluyor da, 'Bana kim dokundu' diye soruyorsun?" dediler.
Mar 5:32 İsa kendisine dokunanı görmek için çevresine bakındı.
Mar 5:38 Havra yöneticisinin evine vardıklarında İsa, acı acı ağlayıp feryat eden gürültülü bir kalabalıkla karşılaştı.A guy wrote a book a while back with the lengthy title Extraordinary Popular Delusions and the Madness of Crowds.
Mar 5:39 İçeri girerek onlara, "Niye gürültü edip ağlıyorsunuz?" dedi. "Çocuk ölmedi, uyuyor."
Mar 5:40 Onlar ise kendisiyle alay ettiler. Ama İsa hepsini dışarı çıkardıktan sonra çocuğun annesini babasını ve kendisiyle birlikte olanları alıp çocuğun bulunduğu odaya girdi.
The majority can be wrong -- or simply irrelevant.
No comments:
Post a Comment